anno centesimo quinquagesimo et primo exiit Demetrius
Seleuci filius ab urbe Roma et ascendit cum paucis viris in
civitatem maritimam et regnavit illic
et factum est ut ingressus est in domum regni patrum suorum
conprehendit exercitus Antiochum et Lysiam ut adduceret eos ad
eum
et res ei innotuit et ait nolite mihi ostendere faciem eorum
et occidit eos exercitus et sedit Demetrius super sedem
regni sui
et venerunt ad eum viri iniqui et impii ex Israhel et
Alchimus dux eorum qui volebat fieri sacerdos
et accusaverunt populum apud regem dicentes perdidit Iudas
et fratres eius amicos tuos et nos disperdit de terra nostra
nunc ergo mitte virum cui credis et eat et videat
exterminium omne quod fecit nobis et regionibus regis et puniit
omnes amicos eius et adiutores eorum
et elegit rex ex amicis suis Bacchidem qui dominabatur trans
Flumen magnum in regno et fidelem regi et misit eum
et Alchimum impium constituit in sacerdotio et mandavit ei
facere ultionem in filios Israhel
et surrexerunt et venerunt cum exercitu magno in terram
Iuda et miserunt nuntios et locuti sunt ad Iudam et fratres
eius verbis pacificis in dolo
et non intenderunt sermonibus eorum viderunt enim quia
venerunt cum exercitu magno
et convenerunt ad Alchimum et Bacchidem congregatio
scribarum requirere quae iusta sunt
et primi Asidei qui erant in filiis Israhel et exquirebant
ab eis pacem
dixerunt enim homo sacerdos de semine Aaron venit non
decipiet nos
et locutus est cum eis verba pacifica et iuravit illis
dicens non inferemus vobis malum neque amicis vestris
et crediderunt ei et conprehendit ex eis sexaginta viros et
occidit eos in una die secundum verbum quod scriptum est
carnes sanctorum tuorum et sanguinem ipsorum effuderunt in
circuitu Hierusalem et non erat qui sepeliret
et incubuit timor et tremor in omnem populum quia dixerunt
non est ei veritas et iudicium transgressi sunt enim
constitutum et iusiurandum quod iuraverunt
et movit Bacchides castra ab Hierusalem et adplicuit in
Bethzetha et misit et conprehendit multos ex eis qui a se
refugerant et quosdam de populo mactavit et in puteum magnum
proiecit
et commisit regionem Alchimo et reliquit cum eo auxilium in
adiutorium ipsi et abiit Bacchides ad regem
et satis agebat Alchimus pro principatu sacerdotii sui
et convenerunt ad eum omnes qui perturbabant populum suum
et obtinuerunt terram Iuda et fecerunt plagam magnam in Israhel
et vidit Iudas omnia mala quae fecit Alchimus et qui cum eo
erant in filios Israhel plus multo quam gentes
et exiit in omnes fines Iudae in circuitu et fecit
vindictam in viros desertores et cessaverunt ultra exire in
regionem
vidit autem Alchimus quod praevaluit Iudas et qui cum eo
sunt et cognovit quia non potest sustinere eos et regressus est
ad regem et accusavit eos multis criminibus
et misit rex Nicanorem unum ex principibus suis
nobilioribus qui erat inimicitias exercens contra Israhel et
mandavit ei evertere populum
et venit Nicanor in Hierusalem cum exercitu magno et misit
ad Iudam et ad fratres eius cum dolo verbis pacificis
dicens non sit pugna inter me et vos veniam cum viris
paucis et videam facies vestras cum pace
et venit ad Iudam et salutaverunt se invicem pacifice et
hostes parati erant rapere Iudam
et innotuit sermo Iudae quoniam cum dolo venerat ad eum et
conterritus est ab eo et amplius noluit videre faciem eius
et cognovit Nicanor quoniam denudatum est consilium eius et
exivit obviam Iudae in pugnam iuxta Capharsalama
et ceciderunt de Nicanoris fere quinque milia viri et
fugerunt in civitatem David
et post haec verba ascendit Nicanor in montem Sion et
exierunt de sacerdotibus populi salutare eum in pace et
demonstrare ei holocaustomata quae offerebantur pro rege
et inridens sprevit eos et polluit et locutus est superbe
et iuravit cum ira dicens nisi traditus fuerit Iudas et
exercitus eius in manus meas continuo cum regressus fuero in
pace succendam domum istam et exiit cum ira magna
et intraverunt sacerdotes et steterunt ante faciem altaris
et templi et flentes dixerunt
tu elegisti domum istam Domine ad invocandum nomen tuum in
ea ut esset domus orationis et obsecrationis populo tuo
fac vindictam in homine isto et exercitu eius et cadant
gladio memento blasphemias eorum et ne dederis eis ut
permaneant
et exiit Nicanor ab Hierusalem et castra adplicuit ad
Bethoron et occurrit illi exercitus Syriae
et Iudas adplicuit in Adarsa cum tribus milibus viris et
oravit Iudas et dixit
qui missi erant a rege Sennacherib Domine qui
blasphemaverunt te exiit angelus et percussit ex eis centum
octoginta quinque milia
sic percute exercitum istum in conspectu nostro hodie et
sciant ceteri quia male locutus est super sancta tua et iudica
illum secundum malitiam illius
et commiserunt exercitus proelium tertiadecima die mensis
adar et contrita sunt castra Nicanoris et cecidit ipse primus
in proelio
ut vidit autem exercitus eius quia cecidit Nicanor
proiecerunt arma sua et fugerunt
et persecuti sunt eos viam diei unius ab Adasor usquequo
veniatur Gazera et tubis cecinerunt post eos cum
significationibus
et exierunt de omnibus castellis Iudae in circuitu et
ventilabant eos cornibus et convertebantur iterum ad eos et
ceciderunt omnes gladio et non est relictus ex eis nec unus
et acceperunt spolia eorum et praedam et caput Nicanoris
amputaverunt et dexteram eius quam extenderat superbe et
adtulerunt et suspenderunt contra Hierusalem
et laetatus est populus valde et egerunt diem illam in
laetitia magna
et constituit agi omnibus annis diem istam tertiadecima die
mensis adar
et siluit terra Iuda dies paucos
